W tym roku podnosimy poprzeczkę i ruszamy na grań Tatr Niżnych! W ciągu sześciu dni zamierzamy pokonać blisko 100 km idąc szlakiem z Telgartu do Donovaly. Wysokość niektórych wierzchołków przekracza 2000 m n.p.m. Będziemy spać pod namiotem, gotować posiłki, a wszystko co potrzebne na 6 dni marszu będziemy mieć w swoich plecakach. Dostęp do prądu (i do cywilizacji) będzie tylko w jednym dniu wędrówki. Po co to wszystko? Dla Miłosza! To właśnie my rodzice, wraz z naszym 7 letnim synem zmagającym się z niepełnosprawnością ruchową i intelektualną chcemy pokazać, że niemożliwe nie istnieje! To będzie ogromny wysiłek i wyzwanie, ale też spełnienie naszych marzeń. Pokonując własne słabości zaczynasz wierzyć, że…

Mówiłam, że odpoczywamy w weekend, prawda? W ten odpoczywaliśmy z przytupem. Aż dwa dni szlaku z noclegiem na biwaku! Trasa wiodła popularnym szlakiem w Dolinie Zimnika w kierunku Malinowskiej Skały i dalej na Baranią Górę. Ilość turystów na jej wierzchołku tak nas przeraziła, że od razu pomaszerowaliśmy w kierunku naszego noclegu.

Wszyscy mamy już po dziurki w nosie wirusa i obostrzeń z nim związanych. Jednak mam wrażenie że społeczna kwarantanna wychodzi Miłoszowi na dobre. Od marca mamy znacznie więcej czasu. Zanim zaczęliśmy go optymalnie wykorzystywać musieliśmy ułożyć nowy porządek dnia. A wraz z nim nowe cele i wyzwania.

Czy wiecie, że w Beskidzie Żywieckim są szlaki gdzie prawie nikt nie zagląda? Nam udało się taki znaleźć! Na szlaku z Bystrej na Magurę i dalej w kierunku Juszczyny spotkaliśmy tylko kilka osób. Z licznych punktów widokowych z łatwością dostrzec można m.in. obleganą Rysiankę i z drugiej strony Beskid Mały, którym wędrowaliśmy rok temu na Małym Szlaku Beskidzkim. Jedynym minusem tej trasy jest do pokonania spora część asfaltowa (jeśli chcemy zrobić pętlę) i kiepskie oznakowanie w Bystrej, a raczej jego brak. Wody nie było dzisiaj zbyt wiele na trasie za to błoto dało nam się mocno we znaki. W pewnym momencie daliśmy za wygraną i przestaliśmy omijać kolejne błotniste niespodzianki.…

Mija równy miesiąc odkąd Miłosz zaczął jeździć na rowerze. Wciąż mamy nad czym pracować. Nasz syn zmaga się z porażeniem mózgowym, które w jego przypadku ma formę lewego niedowładu ciała. Cała lewa strona jego ciała jest skrócona. Dlatego rower też wymaga nieco modyfikacji.

Ponownie ruszamy na górskie szlaki. Takiej pogody jak dzisiaj nie można zmarnować. Zdecydowanie jesteśmy osobami, które jeśli wypoczywają to tylko aktywnie.

Stało się! Miłosz potrafi jeździć na rowerze. I od razu wyjaśniam, że jeździ tylko na dwóch kółkach!

Jak co roku w czerwcu Miłosz brał dzisiaj udział w Siemianowickich Biegach Świetlików. Niestety w tym roku forma biegów była nieco inna. Wciąż jedyne na co możemy dzisiaj liczyć to biegi wirtualne. Pomimo deszczu i niesprzyjającej pogody wyruszyliśmy rano w okolice stawu Rzęsa w Siemianowicach Śląskich. Tam Miłosz stanął w miejscu gdzie zazwyczaj był start i pokonał odcinek 500 m. Pomimo otrzymanego medalu czegoś brakuje. Biegi bez innych uczestników to nie to samo. I nawet jeśli Miłosz biegnąc z innymi na metę dociera jako ostatni, to taka impreza biegowa dostarcza znacznie więcej wrażeń i radości. Kto wie, może już jesienią spotkamy się w większym gronie MK team i Miłosz pobiegnie ramię…

Podobno w góry jedzie się dla pięknych widoków. Ale co widać kiedy nic nie widać? Okazuje się że całkiem sporo! Wszystkie serwisy pogodowe zgodnie mówiły "słoneczna pogoda będzie tylko w sobotę". Mimo tego zdecydowaliśmy się na wyjazd w niedzielę.