Miło patrzeć jak Miłosz się rozwija i robi kolejne postępy. To ogrom ćwiczeń i determinacji. Ale każdy sukces jest motywacją do kolejnych wyzwań. Od dawna uczymy się czytać i pisać. Dzisiaj nie jest problemem samo czytanie, a umiejętność opowiedzenia o przeczytanym tekście.

Wracamy do tematu tabliczki mnożenia. Matematyka to spory problem dla Miłosza, który zmaga się z porażeniem mózgowym, wymaga bowiem myślenia abstrakcyjnego i wyobraźni. W lutym podnieśliśmy poprzeczkę, po dodawaniu i odejmowaniu w zakresie 100, przyszła pora na mnożenie.

Po dość długiej zimie nastała wyczekiwana wiosna. A wraz z nią sezon rowerowy! Pewnie dla większości z was dziecko jadące na rowerze to dość powszechny widok. Dla nas, rodziców dziecka zmagającego się z porażeniem mózgowym to niemal jak podróż w kosmos. Takie rzeczy zdarzają się niezmiernie rzadko. Wiem, że już nieraz o tym pisałam, ale za każdym razem kiedy widzę syna jak sobie radzi na dwóch kółkach, to niedowierzam własnym oczom.

No i stało się. Od poniedziałku szkoła jest zamknięta, a Miłosz przeszedł na nauczanie zdalne. Co prawda jesteśmy do tego przygotowani, bo mamy własne podręczniki i ćwiczenia, no i uczymy się z dzieckiem systematycznie, to z drugiej strony wywraca to nasz porządek dnia do góry nogami. Ale to pewnie wie każdy rodzic, którego dziecko jest na nauczaniu zdalnym.

Miłosz przemierzający górskie szlaki nikogo już nie dziwi. Tak samo jak jego jazda na rowerze, pływanie czy wspinaczka na ściance. Dodam jeszcze, że biega, skacze i uczy się pilnie jak na ośmiolatka przystało. Jestem dumna ze swojego dziecka. Ale kiedy patrzę na niego zawsze z tyłu głowy widzę nasze początki. Dzisiaj chciałam właśnie na to zwrócić waszą uwagę. Niektórzy z was może o tym nie wiedzą bo śledzą Miłosza dopiero od pewnego czasu, a innym moje słowa mogą dać nadzieję. Tak bardzo bym tego chciała.

To był z pewnością niezapomniany wyjazd. Delfiny to bardzo przyjazne zwierzęta, a możliwość obcowania z nimi, wspólne zabawy i terapia na zawsze pozostaną w naszej pamięci. Pierwsze wejście do wody było dla Miłosza trudne. Zachowywał dystans, czuł się niepewnie i trudno było mu się odnaleźć w nowej sytuacji. W drugim dniu zaskoczył wszystkich. Nie można było go zatrzymać! Od razu wchodził do basenu, karmił delfina i wspólnie wykonywali w wodzie ćwiczenia. W delfinoterapii głównie chodzi o ultradźwięki, które powstają przy echolokacji delfina.

W terapii i nauce ważny jest również odpoczynek. Jestem pewna, że udało się to osiągnąć na tym wyjeździe. Oprócz czasu spędzonego na basenie Miłosz codziennie pływał w morzu i po prostu jak każde inne dziecko bawił się na plaży. Ulubiona zabawa to ucieczka przed falami. A było przed czym uciekać. Czasami fala była tak wysoka, że zakrywała Miłosza razem z tatą. Udało nam się też nieco zobaczyć samej Turcji. Był też trekking!

O delfinach już było teraz czas na basen. Od razy przyznam szczerze, że możliwość korzystania z basenów była dla nas bardzo ważna. Wszystko przez pandemię koronawirusa. Wcześniej Miłosz przynajmniej raz w tygodniu chodził na basen. Nauczył się kontrolować oddech dzięki czemu mógł nurkować. Nauczył się także utrzymywać swoje ciało na powierzchni wody na plecach, a także co najważniejsze, nauczył się pływać. Był to jego, indywidualny sposób na poruszanie się w wodzie, dzięki któremu mógł pływać bez pomocy innych osób.

Przygoda Miłosza z delfinami spotkała się ze sporym uznaniem z waszej strony. Z pewnością przyjdzie jeszcze czas na podsumowanie i większą fotorelację, o którą prosicie. Dotarły do mnie też słowa niedowierzania, czy to aby na pewno żywe zwierzę. Zapewne pytania są z przymrużeniem oka. Dementujemy te informacje.

Miłosz ma nowego przyjaciela – to Artemis. Ma 12 lat i jest… delfinem! Od piątku przebywamy na turnusie delfinoterapii w Turcji. Nasz plan na najbliższe dni to codzienna terapia z delfinem, pływanie na basenie oraz wypoczynek, na który Miłosz zdecydowanie sobie zasłużył.